İndiki zamanda hər kəs gündəmdə olmağı düşünür, daha düz desəm güncəlləşmək zorunda qalır. mən özüm də çalışıram güncəlləşmkdən dalıya qalmıyam . ancaq bizlər ( güney azərbaycanlılar ) nə qədər də özümüzü güncəlləşdirə bilsək, yenə də qırx - əllı il bundan öncəni yaşamalıyıq.
Biz güncəlləşmkdən təkcə, qulaqla göz bir də ağız musafırı oluruq. güncəlləşmək bizim beynimizdə yarana bilmir . daha doğrusu özümüzü güncəl tanıtdırmağa, yataqlar olmalıdır. bu yataqlar bizdə yaranmayıb .
yataqlar nələr ola bilər?
- biri bu; biz özümüzü özümüz kimi tərifləy' bilməmişik. hər zaman özümüzü başqaları kimi tərif eləməyi bacara bilmişik.
- ikincisi; hər kəs özünü tərifləməyə özünü öyrənməyi gərkəlidir. biz özümüzü heç zaman ilk başdan öyrənməmişik, böyüdükdə özümüzü öyrənməyi önəmsədiyimizdə oşaqlıqda öyrənmədikələrimizi öyrətmənsiz öyrənməyə çalışmışıq .
- üçüncüsü; bizim öyrənməyimiz gec başlandığından ötrü dolğunluq yaşa yetirə bilmirik, yetirə bilsək, ölümdən qaça bilmirik.
- dördüncüsü; dolğunluqları olmuyan və ya az olan kimsələr çörhəyi düşündükdə( ac qalmasınlar deyə) dolğunluqların yaratmağa zamanları yetmir.
- beşincisi; özünü tanımağa başlayan kimsələrimiz, elə bil bir görəv kimi bir zamana dək vaqt qoymaq istəyirlər. sürə dolduqda görəvlərini bitmiş bilib, öyrəndikələrini bel yaşayanmırlar.
yuxarıdakı nədənlə birlikdə bir çoxlu başqa nədənlərə görə biz hər gün bəlli olmayan sürə gündən dalıdayıq , güncəlləşmələrimiz ona görə köhnə dadı verir !!!
No comments:
Post a Comment