Saturday, November 6, 2010

adıvı qoydun dəyirmançı, çağır gəlsin dən koroğlu

   Yəqin sizlər, bir qonuda dildə deməyə sözləri olan, işdən qaçan bir kəsələrinən üzləşib‌siz. belə kimsə‌lər özlərini haqlı görüb, danışanda aşağılarda olmağa razilaşmayan olurlar.
   
     Belə bir adam‌ların bilmə‌dik‌ləri işlər olmaz, hər işi bilərlər. bilən iş‌lərin heç biri görülməz, daha doğrusu iş‌ləri bilməkələrinə baxmayaraq başarmaz‌lar. bacarıq deyilən bir başarını qazanmağa bir anlıq olsun, çabalamazlar. özləri heç bir işin dalısıca getməzlər. ancaq yeri gələn zaman, onlara hər nə hazır olan yerdə, dəyərli vaqt‌larını minntə‌lə o bacarığı qazanmağa 2 saat‌lıq olaraq ayırarlar. iki saat ayrılan zamandan başqa, daha vaqt ayırmazlar. hər işi bildikə‌ləri üçün, özlərini işə çox girişdirməzlər. işə girişdirilmək zorunda olan yerdə bacarığı öyrədən öyrətmənin bacarıq‌sızlığın vurğuluyub, o bacarıq‌dan bütünlük‌lə vaz keçərlər. daha doğrusu vaz keçməzlər, uzman‌ olmaqdan uzaq‌laşarlar.
 
    Yuxarıda deyildiyi özəlli‌lik‌də olan adam‌ları çox görə bilirik. ancaq bu özəlli‌li‌yi necə dəyişdirib, bacarığı öyrətməyin yolun tapmaq gərəkir. bu yolu tapmağın neçə nədəni ola bilər. neçə nədəndən iki‌sini burda gətirirəm: bir bu ki bilənlərə, bilmə‌diklərilə başarmadıq‌larını bildirmək, ikinci‌si yerə yenməyən bilməyən‌lərə koroğlunun olduğunu vurğulamaq.
 
    Bir sözü yaddan çıxarmayaq, dəyərli bilgi‌ləri, dəyər bilməyən kəs‌lərə, rahat‌casına verməmə‌l‌iyik. dəyəri qazanmaq istə‌y‌ənlər dəyərin dəyərli olduğunu başa düşə bilərlər!

No comments:

Post a Comment