Uşaqlıqdan belə zamanlar olub ki bir kəslərdən sinirlənib, içimizdə onlara qarşı nifrət becərtmişik. nifrət becərilən zamanlar insanın gözü nifrətdən başqa heç nəyi görmüyüb. heç nəyi görmədiyimizdən atdığımız atdımlar yanlış olub. hər yanlış atılan atdım, nifrəti canlandıraraq dalda heç bir körpünü sağ qoymuyub.
Nifrət yaranan zamanlardan xeylək vaqt keçəndən sonra nifrətin nədəninə baxdıqda yalnışlarımızı görə bilmişik. böyük yanlışlardan biri fərqli insanlarla fərqli davranmaqlar olub, ondan sonrakı yanlışlardan; özümüzü savunmasız ortaya qoymağımız, hər kəsə tam güvənməyimiz, çıxarlarımızın təriflənməməyi, yanlış yerinə başqalarının çıxarlarını savunmağımız olub dir.
Atalar demişkən hər çiy süt əmmişə bel bağlamamalıyıq. insanların zaman boyu çıxarları fərqli təriflənir. insanlar fərqli görüşlərlə tanış olduqlarından ötrü hər zaman dəyişirlər.
Qulağımıza sırqa eləməliyik; özümüzü yaxşı savunmaqla başqalarına yem olmuyaq. yem olmadığımızla nifrətin yaranmağının qarşısın alaq.
No comments:
Post a Comment