Hər kəs azərbaycanda Üzeyir Hacıbəylinin yaradıcılığından bir sözlər tapıb deyəbilər. şərq dünyasının müsiqi nabiğəsindən tütüb, el xadiminə tay adları qulağımıza dəyə bilər. Üzeyrin yaradıcılığı neçə yönlü dir. bu yazıda toxunduğum azərbaycan xalq mahnılarını toplamağı dır. o bu işlə elin arasında yaşayan havalarını əliçatan sayda yazıb saxladı .
Üzeyir bu işlə azərbaycan müsiqisinin yaşadan qolunu gündəmə gətirdi. üzeyir elmi müsiqini bilməklə birlikdə xalqın müsiqisinin nə dəyərdə olduğunu da bilirdi. ona görə də o yanaşdığı kimi heç kəs müsiqiyə yanaşanmadı (əlbət şərq ölkələrində).
Bunları dedikdə azərbaycana bir başqa nabiğə də gərəkliliyi ortaya çıxır. o da dilçi (dili tanıyan biri), dir. dilçi dediyimdə ədəbiyatçını demirəm. birinci mənimsədiyi dilçilik olmalı dır. sonra, ədəbiyatçı da ola bilər. xalqın dilində olan sözcükləri, deyimləri əlindən gəldiyi qədər yığıb, gündəmdə saxlaya bilə. dilimizi bütün ( ağızlarıla ) ləhcələrilə açıqlaya. dildə nə vardır görə bilə, heç nəyi görəməməzlikdən gəlmiyə. eyni zamanda dünyanın yeni dilçiliyilə də tanış ola. heç olmasa bölgə də olan dillərlə(rus, fars, ərəb) birlikdə ingilizcə və bölgənin əsgi dilləri(sümer, ilam...) ilə də yaxşı tanış ola.
Siz nə deyirsiz belə birləri tapılıb, görüşlərini yaya biləcəklər yoxsa xalq işlədən hər sözü basdırmalııyq.
No comments:
Post a Comment